Ethan fronste. “Wat bedoel je?” De man tikte met zijn stok tegen de grond. “Aardverschuiving nam het mee. Een heel stuk van de huizen, weg in een enkele nacht. Niets anders dan aarde en steen. Je staat aan het einde van wat overblijft.”
Ethan liep verdwaasd weg van de kapperszaak. De woorden van de oude man cirkelden in zijn hoofd – een hele rij huizen opgeslokt door een aardverschuiving, verdwenen in één nacht. Hij keek nog eens naar de sleutel en de foto in zijn zak. Hoe kon zoiets gewoons zoiets definitiefs overleven?