De storm verergerde. De weg vernauwde zich tot een tunnel van water. Tegen de tijd dat hij de boerderij aan het einde van de route bereikte, stroomden de dakgoten over en was de oprit een ondiepe beek. Hij parkeerde onder een boom, pakte het pakje achterin en sprintte naar de veranda.
Een vrouw opende de deur voordat hij kon kloppen. Ze was van middelbare leeftijd, haar schort vochtig, haar haar haastig naar achteren gestoken. “Heb je dit overleefd?” zei ze, terwijl ze het bonnetje met een snelle krabbel ondertekende. “Het giet al sinds de middag.”