De wolf keek op naar Henry met een mengeling van angst en uitputting, te zwak om zelfs zijn kop op te tillen. Henry stapte achteruit, zijn gedachten op hol. De aanblik van de zieke wolf was zowel schokkend als hartverscheurend en voegde een nieuwe laag complexiteit toe aan het mysterie dat hij probeerde te ontrafelen.
De aanwezigheid van de wolf bevestigde zijn ergste angsten: Mr Carlton had een wild dier in zijn kelder verstopt. Maar waarom? En hoe was het zo ver gekomen? De wolf was er slecht aan toe. Zijn ademhaling was moeizaam. Hij had geen eten meer gekregen sinds de dag dat Carlton naar het ziekenhuis was gebracht.