De wolf leek, hoewel ze zwak was, te reageren op de zorg die ze kreeg en haar ogen straalden een sprankje vertrouwen uit. Voordat het reddingsteam vertrok, knielde Carlton nog een laatste keer naast de wolf en fluisterde iets tegen haar dat Henry niet kon horen.
Toen ze haar in het busje tilden, stapte Carlton achteruit, zijn lichaam trilde lichtjes. De wolf werd voorzichtig in een gewatteerde draagzak geplaatst en het reddingsteam sloot de deuren van het busje met een finaliteit die het einde van een hoofdstuk markeerde. Nadat het busje was weggereden, stonden Henry en Carlton samen op de veranda.