Bij de balie begon Lukas nerveus uit te leggen wat hij had gezien: honden die zich in het bos verzamelden, blaften tegen de oude eik en zelfs de vermiste hond van school. De agenten keken elkaar bedenkelijk aan en dachten duidelijk dat het een grap was.
Toen een agent hem botweg vertelde dat hij naar huis moest gaan en zich op zijn studie moest concentreren, borrelde Lukas’ frustratie op. “Ik verzin dit niet! Je moet me geloven!” Maar zijn protesten leverden hem alleen maar sceptische blikken en een ontslag op.