Het leek een eeuwigheid te duren voordat de knipperende rode en blauwe lichten eindelijk de kustlijn bereikten. Twee officieren kwamen tevoorschijn en trokken hun jassen strak tegen de woeste elementen. Jonathan haastte zich om de situatie uit te leggen, schreeuwend over de wind heen. Hij liet hen de dronebeelden op het met regen bespikkelde scherm zien. De agenten zoomden in op het glitterende naamplaatje dat wapperde in de storm. “Dat is Mia Allen,” bevestigde agent Malloy grimmig. “We gaan.”
De twee agenten renden de razende storm in. Jonathan keek door de camera van de drone toen hun cruiser de grindweg opreed, vlakbij de plek waar de rugzak was gezien. Hij stuurde de drone lager, zodat de agenten een glimp konden opvangen van Mia’s bezittingen. Ze zetten het gebied snel af.