Het gerammel van de machines verstomde. De schijnwerpers zoemden in de plotselinge stilte. Jacob hapte naar adem toen hij opkeek. De arbeiders draaiden zich om naar het geluid, hun uitdrukkingen scherp van wantrouwen. Een van hen, een stevige man met een dikke baard, grijnsde. “Wel, wel,” lispelde hij. “Wat hebben we hier?”
Jacobs angst piekte, maar woede brandde er net zo snel doorheen. Zijn handen krulden zich tot vuisten terwijl hij zich overeind duwde. “Hoe kon je dit doen?” Zijn stem trilde, maar de woede was onmiskenbaar. “Hoe kon je het bos zo vernietigen?” De mijnwerkers lachten alleen maar, het geluid hol en achteloos.