David zag zijn kans schoon. Hij leunde in het nest en reikte met zijn armen voorzichtig naar Coco. “Het is goed,” fluisterde hij. “Ik heb je nu.” De puppy jankte, maar verzette zich niet. Hij schepte haar in zijn jas en hield haar stevig tegen zijn borst. “Ik heb haar!” riep hij naar beneden, met een gespannen stem.
Beneden klonk gejuich. Lisa’s zicht werd wazig van de tranen. Maar David was nog niet beneden. Hij hield Coco in zijn ene arm en begon met zijn andere arm aan de afdaling, waarbij hij langzaam elk houvast testte. Het touw hield, maar de boom trilde bij elke stap. Lisa greep zich steviger vast. “We zijn er bijna,” fluisterde ze.