Eindelijk, na wat aanvoelde als een eeuwigheid, brak het hoofd van de babyolifant door de waterpoel. Met een laatste sterke ruk werd de baby uit de put bevrijd. Dr. Ndaba greep snel naar de baby en leidde hem naar de rand van de kuil. De olifant stond wankel, zijn huid was bedekt met modder, maar hij zat niet langer vast.
Dr. Ndaba gooide een touw naar Paul en hielp hem uit de kuil te klimmen. Ze stonden samen, zwaar ademend, terwijl de babyolifant wiebelde op zijn poten, zijn ogen wijd open van verwarring maar eindelijk veilig. De twee mannen keken elkaar opgelucht aan, maar er was ook bezorgdheid op hun gezichten te lezen.