In de tunnel doemden graffiti en druipende pijpen op. Een paar arbeiders stuitten op haar. Ze bevroren, de telefooncamera’s instinctief omhoog. Sahara’s ogen ontmoetten die van hen. Geen van beiden schreeuwde. Ze neeg alleen haar hoofd, bijna verlegen. De mannen sloegen op de vlucht en hun video werd later door miljoenen mensen bekeken.
“Gevaarlijk roofdier stalkt de riolen!” schreeuwde de krantenkop uren later. Clips werden herhaald op nieuwsuitzendingen: korrelige beelden van Sahara’s gloeiende ogen. Commentatoren speculeerden over aanvallen, hoewel die niet hadden plaatsgevonden. Er ontstond paniek. Elke blaffende hond veroorzaakte terreur, katten verdwenen naar binnen en sommige families pakten hun koffers, niet bereid om nog een nacht in Oakridge te slapen.