Kinderen fluisterden de volgende dag verhalen op school. Leraren probeerden hun angsten te kalmeren, maar de nieuwsgierigheid verspreidde zich sneller. “Heb je de video gezien?” fluisterde een jongen. “Haar ogen gloeien als vuur.” Een meisje fluisterde terug: “Ze is gevaarlijk.” Er gingen geruchten totdat Sahara half monster, half mythe werd – elke schaduw een mogelijk roofdier.
Die avond bracht een oudere vrouw met de naam Mrs. Latham het afval naar haar vuilnisbakken toen ze Sahara zag hurken bij haar rozenstruiken. De leeuw snuffelde rond en keek toen op. Mevrouw Latham bevroor en fluisterde toen zachtjes: “Je bent prachtig.” Sahara knipperde en verdween toen over het hek. De oude vrouw heeft het nooit gemeld.