Verslaggevers fluisterden verwoed in de camera’s, niet zeker hoe ze moesten weergeven wat ze hadden gezien. Een roofdier herenigd met zijn verwanten? Een stad bevroren tussen angst en ontzag? De beelden werden binnen enkele minuten wereldwijd herhaald, maar de waarheid ontsnapte aan de krantenkoppen. Er had zich iets heiligs ontvouwd in de schijnwerpers, iets dat het spektakel te boven ging.
Tom knielde bij het hek en tranen stroomden. “Ze is thuisgekomen,” fluisterde hij met trillende stem. Om hem heen verschoven de officieren ongemakkelijk, hun geweren verslapten. De menigte, ooit vol terreur, zoemde nu met eerbied. Sahara drukte haar gezicht zachtjes tegen dat van Nyla door de tralies en ademde de enige troost in die ze ooit had gekend.