Eli knipperde met zijn ogen. “Wat?” “De kippen loslaten. Misschien de geiten. Laat ze gewoon rond de auto’s lopen. Niemand blijft hangen als een paar geiten op hun voorruit klimmen.” Eli glimlachte flauwtjes maar schudde zijn hoofd. “Te riskant. Wat als iemand er een raakt? Wat als ze gewond raken?”
Margaret zei niets meer. Ze reikte gewoon in haar mand en begon de kruiden opnieuw te sorteren. Eli zat naast haar en staarde naar de horizon. En toen, langzaam, verscheen er een glimlach om zijn mondhoek. Er begon zich een plan te vormen. Eli sliep die nacht niet veel.