De jongens merkten de spanning het eerst. Ethan vroeg waarom papa “de hele tijd chagrijnig” was Leo werd plakkerig en eiste verhaaltjes voor het slapen gaan die Daniel voorlas zonder een woord te horen. Hun verbaasde ogen maakten zijn schuldgevoel alleen maar erger, maar hij begroef het. De waarheid moest eerst komen. Hij moest het weten.
Op een avond zei Claire dat ze te laat thuis zou komen van haar werk. Daniel knikte en deed alsof het hem niets kon schelen, maar toen ze eenmaal weg was scrollde hij door haar recente social media posts. Glimlachen met vrienden, bijschriften over lange dagen, ze leken allemaal in scène gezet. Hij staarde tot zijn ogen wazig werden, ervan overtuigd dat de voorstelling iets verraderlijks verborg.