Onder de schemerige straatverlichting ebde zijn woede weg in twijfel. De tranen van Claire speelden zich af in zijn hoofd, waardoor de zekerheid waar hij zich aan vastklampte brak. Wat als ik het mis had? De vraag achtervolgde hem bij elke stap. Hij stak zijn handen in zijn zakken, zijn kaak op elkaar geklemd, en haatte het dat hij het voor het eerst niet zeker wist.
De nachtlucht beet in zijn gezicht terwijl Daniel doelloos door rustige straten liep. Portiekverlichting gloeide vaag, honden blaften in de verte, maar de wereld voelde leeg. Zijn woede vloeide stap voor stap weg en liet alleen een knagende leegte achter. De tranen van Claire speelden zich af in zijn hoofd en achtervolgden hem bij elke ademhaling.