Dat emotionele reüniediner betekende een nieuw begin voor hun gezin. Nathan werd een vaste klant bij mevrouw Garcia thuis en haalde zo de verloren tijd in. Hij en Lena groeiden naar elkaar toe en kregen een band door gedeelde herinneringen aan Gabriel. Lena vond troost bij het zien dat delen van haar overleden man voortleefden in zijn tweelingbroer.
Er bleef een gat achter in hun harten na het overlijden van Gabriel. Maar Nathan’s aanwezigheid stelde hen in staat om te genezen en die leegte op te vullen. Mevrouw Garcia was dolgelukkig met de hereniging met de zoon die ze voor altijd verloren dacht te hebben. Nathan terug in haar leven te hebben was een zegen. Hij maakte hun gezin weer compleet. Hoewel de weg die hen hierheen leidde pijnlijk was, wist Lena dat het altijd zo had moeten zijn. Hun levens waren met elkaar verweven en nu konden ze samen verder.