“Wat was dat?” mompelde de kortere. Ze bewogen zich in de richting van de kratten. Daniel had nauwelijks tijd om zich schrap te zetten voordat ruwe handen hem overeind trokken. De kortere man grijnsde. “Denk je dat je hier zomaar binnen kunt lopen?” Zijn partner trok een mes. Het mes van de langere man glinsterde in het schemerige licht van de schuur. Daniels borstkas verstrakte – dit was het dan.
Hij had geen uitweg. Zijn spieren spanden zich, bang voor wat komen ging. Toen stroomde er een plotselinge explosie van rood en blauw licht door de spleten in de muren van de schuur. Een stem dreunde van buiten. “Dit is de politie! Laat je wapens vallen en kom naar buiten met je handen omhoog!” Beide mannen verstijfden.