De volgende uren beantwoordde Daniel meedogenloze vragen. Hoe had hij deze plek gevonden? Waarom was hij hier? Kende hij de mannen? Zijn hart bonsde bij elk antwoord, bang dat één verkeerd woord hem in iets kon verwikkelen waar hij niets mee te maken had. Maar de waarheid bleef overeind.
Nadat ze zijn gegevens hadden gecontroleerd en zijn verhaal hadden nagetrokken, maakten de agenten zijn boeien los. “Het lijkt erop dat je op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was,” gaf de rechercheur toe. Daniel ademde scherp uit, zijn hele lichaam trilde. Hij werd overspoeld door opluchting, maar ook door uitputting. Het was eindelijk voorbij.