Nog een trui, een dikkere sjaal en zelfs een paar oude tuinhandschoenen in de hoop dat die wat bescherming zouden bieden. Hij voelde zich log en stijf, onzeker over de uitkomst van dit gevecht. Maar hij kon niet toekijken en niets doen.
Jeremy stapte weer naar buiten, de kou prikkelde in zijn gezicht terwijl hij zich een weg baande naar de achtertuin. Deze keer bewoog hij langzaam, voorzichtig, afstand houdend. De hond was er nog steeds, zijn lichaam beschermend opgekruld.