Vanessa bereidde zich voor op het ergste. Inbeslagname. Verhuizing. Permanente scheiding. Ze repeteerde de uitleg die ze Betty zou moeten geven, wetende dat geen van de verklaringen zacht zou aankomen of logisch zou zijn voor een kind als zij, een kind wiens wereld afhing van constantheid.
Betty voelde de spanning meteen. Ze sprak minder. Ze trok zich terug in zichzelf en bleef wanneer ze maar kon dicht bij Scooby. Vanessa zag haar oude gedrag en driftbuien op kleine manieren terugkeren en voelde verdriet en schuldgevoelens in haar borstkas.