Mijn geliefde kleinkinderen hebben een onpeilbaar trauma meegemaakt toen ze hun ouders verloren door een plotseling auto-ongeluk dat hun leven op zijn kop zette. Julia was geroerd door hun benarde situatie en verlangde ernaar om hen te steunen. Dit uitte zich in eerste instantie in het geven van extra scholing – een prijzenswaardig streven op zich. Maar naarmate onze interacties groeiden, werd ze zich bewust van mijn voortschrijdende leeftijd en de implicaties daarvan voor de toekomst van de kinderen. De angst dat mijn kleinkinderen na mijn dood in een weeshuis geplaatst zouden worden, was voor ons beiden een verontrustend vooruitzicht.”
De advocaat pauzeerde, haalde diep adem en de zaal viel stil in afwachting van zijn komende woorden…