Toen Paul wegliep, volgde de moedergorilla hem niet, haar blik gericht op de netten boven hem. Haar ingehouden aanwezigheid voelde als een stille acceptatie, maar het maakte Pauls schuldgevoel alleen maar groter. Haar en de baby’s de rug toekeren was het moeilijkste wat hij ooit had gedaan.
Paul liep met tegenzin terug, zijn stappen zwaar van schuldgevoel. Hij vond Dr. Ndaba wachtend met zijn apparatuur. Paul legde snel de situatie uit, zijn stem dringend. De dokter luisterde aandachtig en wierp toen een blik op zijn medische tas. “We gebruiken wat we hebben om hen te bevrijden,” zei hij.