De leider, begreep ze, was Connor, die paradeerde met berekende arrogantie. Hij was altijd de eerste die de spot dreef. Zijn hulpje, Malik, volgde graag de leider. Samen met de anderen speelden ze luid, ruw en brachten ze onheil aan mensen en dingen om hen heen.
Soms gingen ze een beetje te ver. Ze trokken tuinpalen omhoog en filmden goedkope grappen om online te kunnen lachen. Ze dachten dat jeugd hen immuniteit gaf, dat de wereld hen een lach ten koste van iemand anders schuldig was. Ze begrepen het concept van karma niet helemaal en gaven er ook niet om.