Zij hield hen ondertussen nauwlettend in de gaten. Ze hield hun routes bij – in welke steeg ze bergafwaarts raasden en wie van hen wat tegen wie zei. Ze zag dat ze het meest opschepten als er een camera aan stond en dat de schijnbaar dapperste jongen te veel knipperde als hij loog. Informatie maakte haar geduld op.
Op een avond hadden ze een obscene foto op haar voorraam gekalkt en een oude, lege batterij in haar vogelbadje achtergelaten. Ze veegde haar glas af in cirkels, langzaam en stil. Toen een buurvrouw haar medeleven betuigde, zei Magnolia alleen “Mmm”, zoals een fluitketel murmelt voordat hij kookt.