Ze had Victor aangewezen als haar executeur om haar wensen over te brengen en wilde dat haar testament in de kerk werd voorgelezen. Hoewel er deze keer niet veel mensen op de bijeenkomst waren, kwam de pastoor al vroeg opdagen.
De pastoor haastte zich naar de voorstoel en zag eruit alsof hij actief aan het watertanden was over zijn geluk. Een ander motief om te gaan was dat er, volgens Victor’s aanmoediging, veel gepraat was in de kerk over de geruchten dat Helen’s testament enkele “verrassingen” bevatte
Tijdens het lezen van het testament werd duidelijk dat Helens vriendelijkheid zelfs na haar dood bleef bestaan. Sommige van de minder bedeelde gezinnen in de gemeenschap kregen een deel van haar rijkdom en bezittingen.