Helen had de hele tijd geleefd. Om de pastoor en de kerkleden een lesje te leren, had ze haar dood in scène gezet. Helen nam de microfoon van Victor aan met een glimlach op haar gezicht.
“Ik weet dat dit lang niet is wat je dacht dat het zou zijn,” zei Helen, met haar gezicht naar de pastoor, “maar dit is wat je verdient voor je wangedrag. Je bent een oneerlijk man, en we zijn hier vandaag allemaal als gevolg van jouw acties.”