Daniel stapte achter Lucas aan naar binnen, legde de krant op het tafeltje bij de deur en trok zijn jas uit. “Schoenen uit,” zei hij met een flauw glimlachje tegen hen allebei. “Of mama gaat oorlog voeren.” Lucas trok zijn schoenen ongemakkelijk uit, terwijl hij zich een indringer voelde. Het huis was warm en gevuld met het zachte gezoem van een radio die iets klassieks op de achtergrond speelde.
Het voelde niet als een plek waar ruzie werd gemaakt. Het voelde… gesetteld. Emilia zette haar tas bij de bank neer en verdween door de gang. Lucas stond in de deuropening, onzeker over waar hij heen moest of wat hij met zijn handen moest doen. Daniel kwam terug van het ophangen van zijn jas en gebaarde naar de keuken. “Kom mee. Laten we die chocolademelk voor je halen.”