Lucas volgde hem naar een gezellige, zonovergoten keuken waar al een pot op het fornuis stond te pruttelen. Daniel roerde er langzaam in, de lepel kletterde tegen het pannetje. “Evelyn kwam hier soms,” zei Daniel zachtjes. “Heel lang geleden, voordat ze met Mark trouwde.” Lucas antwoordde niet. Hij concentreerde zich op de pruttelende melk, de lichte trilling in Daniels roerende hand.
Daniel glimlachte, maar zijn ogen waren nat. “Ze is altijd vol verwondering gebleven.” Op dat moment kwam Emilia terug en legde een tekenblok op tafel. “Kijk eens wat ik op school heb gemaakt.” Ze schoof een stoel naast Lucas en klapte het tekenblok open om een heldere, chaotische aquarel van een zonnebloem en een raket te onthullen.