Te midden van de commotie steeg de stem van de man in protest: “Waar breng je haar naartoe?!” “Ze is bij mij!” “Er is een vergissing gemaakt!”, hield hij vol, zijn woorden weerkaatsten tegen de muren van de cabine. Sandra en haar bemanning wisselden onzekere blikken, hun eerdere vastberadenheid nu getint met twijfel. “Was dit wel de juiste handelwijze? Vroeg Sandra zich af, haar blik gericht op het tafereel dat zich ontvouwde met een mengeling van bezorgdheid en vastberadenheid.
De man haalde snel zijn identificatiebewijs uit zijn tas en overhandigde de documenten met een vastberaden air aan een van de agenten. Zijn stem was kalm, hoewel het duidelijk was dat er haast achter zijn woorden zat. “Ik weet niet zeker waar dit over gaat,” begon hij, met een lichte bezorgdheid in zijn toon. “Maar als dit verband houdt met het eerdere incident, ben ik bereid het uit te leggen.”