Dr. Lawson kreeg een noodoproep en vertrok gehaast, maar niet zonder Brenda de verzekering te geven dat hij haar later zou bellen om de zaak te bespreken. Nadat de dokter was vertrokken, ijsbeerde Brenda door de woonkamer, haar gedachten chaotisch. De kinderbescherming bellen leek logisch, maar iets in Stacey’s reactie deed haar twijfelen. Vastbesloten om zowel de baby als Stacey te beschermen, besloot ze te wachten tot ze meer antwoorden had. Ze moest eerst tot haar dochter doordringen.
Brenda ging terug naar Stacey’s kamer en ging voorzichtig op de rand van het bed zitten. “Stacey, je moet me helpen het te begrijpen,” begon ze zachtjes. “Met wie heb je de laatste tijd tijd tijd doorgebracht? Gedroeg een van je vrienden zich vreemd?” Ze hield haar toon kalm, in de hoop dat het haar dochter zou geruststellen.