Brenda zat op de rand van de bank en hield haar telefoon stevig vast. Haar wanhoop om te begrijpen wat er in Stacey’s leven gebeurde, bracht haar ertoe Stacey’s beste vriendin, Emma, te bellen. “Hoi, Emma,” begon Brenda, terwijl ze probeerde ongedwongen te klinken. “Ik wilde even vragen of het de laatste tijd goed gaat met Stacey? Heeft ze iets ongewoons gezegd?”
Emma aarzelde. “Nou, ze is niet veel bij ons geweest,” gaf Emma toe. “Ze brengt tijd door met een… oudere vriend. Ik weet niet veel over hen. Stacey heeft ons nooit voorgesteld, maar ze lijkt veel bij hen te zijn na schooltijd.” Emma’s woorden deden een rilling over Brenda’s rug lopen.