“Hoe kon je deze schande over ons brengen?” eiste haar vader, zijn stem trillend van woede. Haar moeder snikte en weigerde haar aan te kijken. Grace hield voet bij stuk, ondanks de pijn in haar ogen, en legde uit: “Ik hou van mijn zoon. Ik heb het je niet verteld omdat ik bang was dat je hem weg zou halen. Maar zo kan ik niet meer leven.”
Brenda kwam tussenbeide, met een vaste, maar krachtige stem. “Grace verborg dit uit angst, niet uit opstandigheid. Ze dacht dat je haar zou verstoten, of erger. Ze is een goede moeder die een fout heeft gemaakt omdat ze zich niet veilig voelde om je de waarheid te vertellen. Alsjeblieft, laat je oordeel haar niet verder weg duwen.”