“Agent Riley heeft ons ingelicht over wat hij heeft gevonden. We gaan de plek beoordelen en bepalen of dit een besmettingsgevaar is.” Verontreiniging. Gevaar. Woorden die Megans keel dichtkneep. Dr. Halpern schraapte nog een monster van het zwarte gezwel in een flesje, zijn wenkbrauwen verstrakten. “Het is schimmel,” mompelde hij. “Maar de kolonie voedt zich met iets.”
Megan slikte. “Voeden? Wat bedoel je met voeden?” Halpern wond er geen doekjes om. “Schimmels groeien niet zo zonder voedingsbron. Het kan vochtig hout zijn… het kan een dood knaagdier zijn…” Hij aarzelde net lang genoeg om haar maag te laten draaien. “…iets groters.”