Er volgde weer een moment van stilte, zwaar van schok en het zwakke gesis van onrustige lucht die uit de open kamer kwam. “Gevaarlijk?” vroeg een agent. “Niet in catastrofale zin,” zei Halpern. “Maar zeker illegaal. Degene die dit gebouwd heeft, was aan het experimenteren. Sommige hybride stammen ook, dat is wat er in de muren is gemuteerd.” Weer een pauze.
“En de drukopbouw? Gas en vocht achter de afgesloten deur. Als dit veel langer had geduurd…” Hij maakte het niet af. Dat hoefde ook niet. Daniel haalde trillerig adem. Megans knieën knikten bijna toen opluchting door haar heen spoelde. Boven het gat veranderde de sfeer, een mengeling van uitputting en verbijsterd ongeloof.