Maar ze wisten allebei hetzelfde: ze hadden niet alleen te maken met een vreemde geur. Ze hadden de eerste barst gevonden in een geheim dat het huis nooit had willen prijsgeven. De volgende ochtend namen ze geen van beiden de moeite om koffie te drinken.
Daniel was al gespannen uit bed gerold en Megan had nauwelijks geslapen. De geur was haar dromen binnengeslopen en veranderde elke schaduw in iets vochtigs en ademends. Tegen zonsopgang had ze een besluit genomen.