Daniels gedachten tolden. Herkende Shadow hem? Of was dat wishful thinking? De laatste keer dat ze elkaar hadden gezien, was Shadow klein, kwetsbaar en afhankelijk van hem geweest. Nu was de wolf voor hem een leider, krachtig en beheerst. Een wild wezen.
De gouden ogen die naar hem keken waren niet dezelfde die hij had achtergelaten. Daniel had hem een tijdje opgevoed, maar dat betekende niet dat Shadow het zich herinnerde. En als hij dat wel deed – was dat dan goed? Zou hij Daniel zien als een vriend? Of als een bedreiging die hem van zijn echte familie had gestolen?