De storm was nu gaan liggen en de wind was gaan liggen. Daniel wist dat hij weg moest gaan nu het nog kon. De roedel zou niet eeuwig wachten. Hij had een kans gekregen, waarvan hij niet zeker wist waarom!
Toen hij een stap achteruit zette, bleef de blik van Shadow op hem gericht, onleesbaar. Daniel wist niet zeker of hij net gered was door een oude vriend… of dat dit gewoon een zegen van het goddelijke was. Hoe dan ook, hij wist één ding: hij moest daar zo snel mogelijk weg.