Jacob slikte hard, zijn keel voelde droog aan terwijl hij instemmend knikte. “Ik begrijp het.” Na een korte periode mocht Jacob het bureau verlaten. Toen hij naar huis reed, waren zijn gedachten een wervelwind van verwarring en angst.
Ondanks zijn duidelijke weergave van de gebeurtenissen, kon hij het knagende gevoel niet van zich afschudden dat er iets belangrijks ontbrak – iets wat Lena niet met hem had gedeeld. De verontrustende gedachte bleef in zijn hoofd rondspoken en maakte het hem moeilijk om zich op iets anders te concentreren dan op het verontrustende gevoel dat er meer aan de hand was dan op het eerste gezicht leek.