Jacob parkeerde zijn auto een eindje verderop en naderde het station voorzichtig, elk zintuig op scherp. De lucht was zwaar met de aardse geur van vochtige grond en dennenbomen, de stilte werd alleen onderbroken door het occasionele geritsel van bladeren.
Hoewel Lena nergens te bekennen was, wist Jacob zeker dat ze in de buurt moest zijn; het kaartje had hem niet voor niets hierheen geleid. Terwijl hij de omgeving afspeurde, viel zijn blik op een smal pad dat het bos in kronkelde.