In de stereo klonk nog een geritsel: ritsen, schuifelende papieren, bijna een stem die werd afgekapt. Zijn tante klemde haar juwelendoosjes tegen haar borst. “Voor de veiligheid,” hield ze vol. Haar oom rolde met zijn ogen, maar hij volgde haar voorbeeld en stopte een van Marco’s horloges in zijn zak. Angst maakte dieven van hen beiden, die probeerden te beschermen wat niet van hen was.
Uiteindelijk trokken ze zich terug naar boven, smoesjes mompelend. “Morgen regelen we de akten. Morgen zullen advocaten alles uitleggen.” Ze sloot de slaapkamerdeur, controleerde hem drie keer dubbel. Hij zette de golfclub tegen het dressoir als een bajonet. In bed fluisterden ze, ademde oppervlakkig. Beneden bereidde Marco de tweede akte voor.