De handen van zijn tante trilden te hard om de sleutels te kunnen richten. Zijn oom vloekte en trok de deur open nadat hij de sleutels uit haar handen had gegrist. De nachtlucht voelde medicinaal aan. “We komen terug met politie,” zwoer hij beverig tegen de lege oprit, de kleine onverschillige knipoog van de camera niet opmerkend.
Een zoom van een pyjama bleef haken, scheurde en werd achtergelaten. De sedan sputterde wakker. Toen ze achteruit reden, liet Marco een portieklampje opflakkeren tot een beschuldigend wit, waarna het vriendelijk amberkleurig werd. De straat slokte hen op. Het huis ademde uit, de panelen ontspanden zich als botten na een sprint.