Als een hond op zoek naar een geur bleef hij zoeken naar iets, iets dat de dingen kon verklaren. Op de vloer, half verborgen, stond haar oude schoenendoos met herinneringen – filmfragmenten, kaartjes en plakboeken met foto’s. Het was jaren geleden sinds hij haar had gezien. Het was jaren geleden dat hij die had gezien. Maar verscholen achter een wirwar van laarzen viel zijn oog op iets: opgevouwen briefjes en uitgeprinte bonnetjes.
Hij ging op het tapijt zitten en trok ze in het licht. Het waren vooral parkeerbonnen en restaurantrekeningen, gedateerd van de afgelopen maand, sommige van een week geleden. Hij herkende deze plaatsen niet. Ze waren van lunchtijd en droegen avondtijdstempels – allemaal van de tijd dat hij op zijn werk was. Zijn pols versnelde. Waarom bewaarde ze ze? Waarom verborg ze ze hier?