Ethan slikte moeilijk. “Lina… dacht je dat ik het niet zou begrijpen?” Ze ontmoette zijn blik hulpeloos. “Ik heb zo lang met de schaamte geleefd, dat ik vergeten was hoe ik het moest delen. En nu…” Haar schouders trilden. “Hij stierf vandaag, maar hij zag zijn kleindochter. Dat was belangrijk voor hem.”
Ze veegde over haar gezicht en keek eindelijk lichter door haar verdriet heen. “Hij wilde haar zo graag ontmoeten. Ze belden me vanmorgen om te zeggen dat het slechter met hem ging en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem te weigeren. Elke minuut telde. Ik realiseerde me niet eens dat ik mijn telefoon had laten liggen tot een paar minuten voordat je binnenkwam.”