Thuis spreidde Maggie de map uit op tafel. Het meeste was onleesbaar, regels met nummers en handtekeningen. Maar achterin vond ze een afsprakenstrookje met Daniels naam in keurige inkt gekrabbeld, naast het adres van een opslagplaats. Haar hartslag versnelde. Er stond haar nog een geheim te wachten.
De opslagplaats lag aan de rand van de stad, een rij metalen deuren strekte zich uit als stille schildwachten. Maggie overhandigde het briefje aan de bediende, die de gegevens controleerde en haar vervolgens de gang doorloodste. De sleutel in haar hand voelde met elke stap zwaarder in de richting van Daniels geheim.