In een andere doos lagen enveloppen met geld, gebundeld en gelabeld. Maggie’s maag draaide zich om. Was dit geld dat hij voor haar verborgen had gehouden? Ze dacht aan buren die fluisterden over geheime levens, aan familieleden die suggereerden dat Daniel “te goed met getallen” was geweest De verdenking zwol aan en vergiftigde haar verdriet met twijfel.
Maar tussen de papieren zaten foto’s: verjaardagen, jubilea, zelfs openhartige momenten waarvan ze zich niet herinnerde dat ze waren vastgelegd. Daniel had deze foto’s tussen de dossiers gestopt alsof hij de koude nummers aan warmte wilde verankeren. Maggie hield een foto vast van hen lachend bij het meer, met tranen aan de randen.