De manager schraapte zachtjes zijn keel. “Uw man was onvermurwbaar,” legde hij uit. “Hij stond erop dat dit bedrag onaangeroerd bleef, zelfs tijdens zijn ziekte. Hij was bang dat u het zou uitgeven aan behandelingen zonder hoop op succes.” Zijn woorden droegen geen oordeel in zich, alleen eerbied voor een man die alles zorgvuldig had voorbereid.
Opluchting kwam met een merkwaardige tederheid. De woede die ze maandenlang had gekoesterd, verzachtte tot iets warms en gecompliceerds. Daniel had gepland om haar te beschermen, door een juridisch mijnenveld te navigeren, het risico van claims en de angel van de publiciteit in te schatten. Zijn geheimhouding was een strategie geweest, geboren uit liefde en angst in gelijke mate.