Evan legde snel uit wat er was gebeurd. Elise zei even niets. De stilte duurde net lang genoeg om zijn hartslag te laten pieken, alsof ze haar antwoord overwoog. Toen ze eindelijk sprak, was haar toon gespannen.
Ze vertelde hem dat ze die avond niets van Lara had gehoord en probeerde geruststellend te klinken, maar iets in haar stem klopte niet met de woorden. Het was strak, voorzichtig, alsof ze elke zin weloverwogen uitkoos. Evan kon niet zeggen of ze bezorgd was of iets achterhield. Hij drukte zachtjes en vroeg of Lara het had gehad over plannen, stress of iets ongewoons.