Hij drukte zijn oor licht tegen het hout – geen beweging, geen voetstappen, niets dat erop wees dat er iemand binnen was. Hij probeerde de deurbel. Nog steeds niets. Net toen hij een stap achteruit deed, ging de deur links van hem open. Een oudere vrouw gluurde naar buiten met een verontschuldigende, bijna aarzelende glimlach. “Bent u op zoek naar Mira?”
“Ja,” zei Evan snel. “Heeft u haar gezien? Of mijn vrouw-Lara? Ik probeer haar te vinden.” De uitdrukking van de buurvrouw veranderde van herkenning. “Oh… Ja, misschien. Er is gisteravond iemand langs geweest.” Ze verlaagde haar stem, alsof ze iets delicaats wilde delen.