James beantwoordde haar glimlach, een gevoel van vrede overviel hem. “Ik ben blij dat ik het je kon vertellen, Delilah. John en ik hadden een gecompliceerde relatie, maar uiteindelijk was hij mijn broer en ik hield van hem. En nu ik dit met jou kan delen, heb ik het gevoel dat we allebei kunnen beginnen te genezen.” Ze zaten een moment samen in stilte, het gewicht van het verleden lichtjes opheffend terwijl ze keken naar de wereld om hen heen.
Toen ze opstonden om Oak Park te verlaten, begon de zon onder te gaan en wierp een gouden gloed om hen heen. Terwijl ze samen met James naar de zonsondergang keken, voelde Delilah een nieuw gevoel van verbondenheid en begrip voor hem en John. Ze was aan deze reis begonnen om antwoorden te vinden, maar Delilah had in dit proces eindelijk haar rust gevonden.