Joe lag daar, zijn toestand verslechterde naarmate het licht minder werd. Zijn hoop leek af te nemen met de ondergaande zon en de dalende temperatuur deed hem oncontroleerbaar rillen. De toenemende kou in de lucht maakte Joe’s lijden nog erger, zijn lichaam trilde als reactie op de kou.
De menigte bleef langs hem heen lopen, hun gezichten kort verlicht door de straatlantaarns voordat ze verdwenen in de groeiende duisternis. Elke voorbijganger wierp slechts vluchtige blikken, hun aandacht snel afgeleid door hun eigen zorgen.